Ang lugar… (The place…)

011707_coffeebean.jpg

011707_coffeebean1.jpg

011707_coffeebean2.jpg

011707_coffeebean3.jpg

…na nagdadala nang pait at sarap sa aking buhay.
Dahil sa pait na dulot nito,
Sumasarap ang buhay.

(…that brings bitterness and pleasantness in my life.
Because of its bitterness,
The more pleasant life is.

“Alas-syete pa lang ng umaga, nag-abang na ako.
Dumating siya ng alas-diyes dahil sa traffic.
Nagkape… kwentuhan… kape ulit… kwentuhan… kumain.
Tapos kape ulit habang nagkukwentuhan.
Ang bilis ng oras, alas-tres na nang hapon.
Kailangang pumasok sa opisina kahit ayaw namin.
Kasi pampasira iyon ng pagkakaibigan, sabi namin.
Nang mga sumunod na mga araw, nandito ulit kami.
Nagkape… nagkwentuhan.
Eto ako ngayon, nagkakape ulit dito
Bakante ang upuan sa tabi at sa harap ko.
Wala nang kakwentuhan, kasama, kaibigan at nagmamahal sa akin.
Nakaupo at inaalala ang dating siya… nang nag-iisa.”

“It’s only seven o’clock in the morning, I was already waiting.
She arrived at around ten o’clock because of the traffic.
We drank coffee… chat… coffee again… chat… we ate.
And then another coffee while chatting.
Time pass by so fast, it’s already three o’clock in the afternoon.
We need to go to the office even though we don’t want to.
It ruins friendship, as we always say.
The following days, we’re here again.
Had coffee… chat.
Now I’m here, having coffee again
The seats beside me and in front of me are empty.
No one to talk to, a companion, a friend and someone who loves me.
I’m seating here and remembering the person I knew before… alone!”)

011707_cds.jpg

Hindi inaasahang regalo… iniingatan.
(An unexpected gift… treasured!)

3 thoughts on “Ang lugar… (The place…)

  1. ang lungkot naman ng kwento ng tula 🙁
    hmmnnn marami akong pictures na kinukuha sa tuwing nakaupo ako sa isa sa mga table ng starbucks dito
    hindi ko naipopost wala akong maisip na kwento tungkol sa pagsasayang ng oras at pera para lang uminom ng kape e,
    pero kung dito ako sa bahay umiinom ng kape, maraming kwento naglalaro sa isip ko 🙂 kaya lang puro malulungkot naman.

  2. Hey Sidney, thank you very much! It came from the heart, maybe that’s why it came out right! 🙂 I hope you understand the translation because some of the words are hard to translate in English. Thanks again for visiting!

    Hi Manilenya, walang problema kung malungkot o masaya. Sa starbucks man o sa bahay, ang importante totoo ang nararamdaman mo dahil doon magsisimula ang kwento. Ilabas mo lahat ng pictures at kwento, masaya iyon kahit malungkot! Gulo no? he he he! 🙂 Salamat sa pagbisita ulit. Tagal mong nawala a. At bago na naman theme mo! Maganda!

Comments are closed.